Öncelikle sizi tanımak isteriz. Aytekin Yazar kimdir?
Aytekin Yazar 1959 yılında Artvin’in Şavşat ilçesinin Savaş köyünde yaşam yolculuğuna başladı. İlk okulu bitirdikten sonra öğretmen ve müfettiş olan babası Selahattin Yazar’ın görevi nedeniyle köyden ayrıldılar ve Anadolu’yu dolaştılar. Beş kardeşin ikincisidir. Kendisinin bir küçüğü olan kız kardeşini 2009 yılı Ocak ayında kaybetti, babasını ise 2007 yılı Temmuz ayında. Liseyi Manisa Kız Öğretmen Lisesi’nde 1978 yılında bitirdi. 1979 yılında o zamanki adıyla Muğla Eğitim Enstitüsünü kazandı. 1980 yılı Şubat tatilinde Manisa’da siyasi bir olaydan tutuklandı. Haziran ayında tutuksuz yargılanmak üzere serbest bırakıldı. Okula dönüşü sonrası Denizli Eğitim Enstitüsüne sürgün olarak gönderildi. Bu arada 12 Eylül darbesi olmuştu ve yargılandığı dava İzmir Güzelyalı sıkıyönetim mahkemesine devredilmişti. Denizli’de okul idaresi hiçbir gerekçe göstermeden okuldan uzaklaştırma veriyordu. En son okuldan atılması gündeme gelmişti. Bu gelişmeler çerçevesinde tekrar üniversite sınavına girerek Bolu Eğitim Yüksekokulunu kazanmıştır. Denizli’den kaydını alarak Bolu’ya gitmiştir. Bu arada sıkıyönetimdeki mahkeme devam ediyordu. Bolu’da ikinci yılında 1984 yılı itibariyle dava sonuçlandı ve tutuklanarak cezasını yatmaya başladı. 1986 yılında cezaevinden çıktı. Askerlik sonrası İzmir’e geldi. 15 yıl boyunca ikamet ettiği Bodrum’dan ayrılıp Aydın’a yerleşti. Şu anda Aydın Çine’de yaşıyor. 18 yıllık bir beraberliği oldu ama resmi olarak hiç evlenmedi. Hayvanları çok sever, çocuk ve kadın hakları konusunda hassastır. Okuma alışkanlığı inceleme ve araştırmaya dayalıdır. Doğa ve toplumsal yaşamla ilgili konular üzerinde çalışır. Felsefe, ekonomi, doğa yasaları, pedagoji, antropoli, psikoloji ve psikiyatri gibi konular özel ilgi alanlarıdır. Aile danışmanlığı, yaşam koçluğu ve çocuk gelişimi alanlarında uzman olarak danışan alıp katkı sağlamaktadır. Hayata bakış açısı kurulu düzene karşı olmaya dayanır. Kendisiyle barışıktır ama sistemle değil. Bu arada açık öğretim işletme bölümünü bitirmek üzereyim, bunu da atlamayalım.
Yazarlık hayatınız nasıl başladı? Size öncülük eden bir isim var mı?
Yazarlık meselesi aslında epey önce başladı. Doksanlı yıllarda siyasi bir dergide başka bir isim altında yazıyordum. Doksanların ikinci yarısından itibaren İzmir’de özel bir anaokulunda eğitim danışmanı olarak çalıştım. Eğitimle ilgilide yazmaya başladım. İki binlerin başında İzmir’de çıkan Kimlik adında çocuk gelişimi dergisinde yazılarım çıktı. Bir de Çocuk ve Cinsellik adlı kitapta makalem yer aldı. Daha sonra İzmir’den ayrılınca uzun bir süre yazma konusuna ara vermek durumunda kaldım. Ta ki şu an çalıştığım yayınevindeki arkadaşlarla irtibat kuruluncaya kadar. Daha doğrusu Beyza Hanım beni buldu. Kendisine ve Mustafa Bey’e teşekkür ederim bu vesileyle. Bir yıldır güzel bir iletişim içinde devam ediyoruz. Bu arada bana yazarlık konusunda öncülük eden biri yok. Fakat babam da yazardı yerel matbaalarda başımı gerçekleşirdi. Etkilenme dersek eğer bu şekilde olmuş olabilir. Yazmak konusunda tasarım olarak düşündüğüm birçok konu vardı aslında fakat yazmak için uygun bir zaman ve koşulların olması biraz geç oldu diyebilirim.
Yazarken nelerden etkilenirsiniz?
Yazarken beni etkileyen şey olarak özel bir durum olmuyor. Zaten üzerinde çalıştığım, araştırma yaptığım konuları farklı açılardan ortaya koyma isteği en öncelikli etkilenme kaynağım diyebiliriz. Diğer bir etkilenme kaynağım ise bazı meselelerle ilgili olarak bir boşluk olduğunu düşünüyorum. O zaman bu konuyu ben ele almalıyım diye içimde bir istek oluşuyor. Bazen Facebook’ta yazıyorum güncel konularla ilgili. Örneğin deprem oldu İzmir’de. Üzücü bir durum tabii ki. Elif ve Ayda ‘dan çok etkilendim, bir de kurtarılan kedilerden. Öyle olunca bir şeyler dökülüyor kendiliğinden. Özellikle hayvanların, çocukların ve kadınların yaşadıkları şeylerden çok etkileniyorum. Bir toplum hayvanlarına, çocuklarına ve kadınlarına sahip çıkamıyorsa aciz ve zayıf bir toplumdur ve böyle toplumların gerçek anlamda ilerlemesi mümkün değildir. Benim açımdan en çaresiz ve yardıma muhtaç olanların sesi olmak, olmazsa olmaz bir durumdur.
Okuyucu ile buluşan Usta Şair isimli kolektif eserinizden bahseder misiniz?
Usta Şair kitabıyla ilgili çalışma benim için sürpriz oldu açıkçası. Tabii ki herkes kendi çapında biraz şairdir ya benim şairliğim de öyle diyebiliriz. Aksini söylemek gerçek şair arkadaşlara saygısızlık olur. Elbette yazdığım çok şiir olmuştur yıllar içinde. Sonuçta yayınevi bu kitap için talepte bulundu hadi bir de şiirimiz olsun dedik, güzel de oldu. Kitapta yer alan şiiri de bu kitap için özel olarak yazmışım gibi denk geldi. Bu karma çalışmanın yanında Edebiyat Parkı, Edebiyat Kulübü, Muhtelif Kalemler, Kral Kraliçe edebiyatı kitapları da ortak çalışma ürünleridir. Hür Mektep diye ortak bir çalışmada öykü içerikli olacak.
Kadın Özgürlüğü isimli eserinizin ismi nerden geliyor?
Kadın Özgürlüğü kitabımın isminin aslında yıllar öncesine dayanan bir geçmişi var. Şöyle ki daha önce bahsettiğim siyasi bir dergiye yazarken, sekiz martla ilgili bir yazı yazmıştım. Özünde kadın özgürlüğü konusu önemli bir konudur. Bu konu üzerinde öteden beri araştırma ve incelemelerim, gözlemlerim vardır. Diğer yandan ataerkil toplumsal yapının kadınların özgürlüğü önünde ciddi bir engel teşkil ettiğini düşünüyorum. Kadınlar özgürleşmeden bireysel ve toplumsal mutluluğun oluşması mümkün değildir, bu nedenle hassas olduğum bir konu. Kitabın yazım aşamasına gelindiğinde tasarladığım içeriğine uygun olan bir isim bulmak için tabii ki biraz kafa yormak gerekiyordu. Kitapta da teşekkür ettiğim Ayşe Sevgi arkadaşımla kitabın adı konusunda biraz çalıştık diyebilirim. Onun da katkısı oldu. Ayrıca Emel Selek ve Gülsen Etik arkadaşlarımın da çok katkıları var görüş, öneri ve bilgisayarda yazarken teknik konularda. Bilgisayar konusundaki acemiliğimi onlar kapattı. Hepsine çok teşekkür ediyorum.
